Za relaciju udaljenosti između dva suparnika se koristi japanski naziv Maai (間合). Mada, osnovno značenje ovog termina, van borilačkih vještina, je “interval”. Ono što je interesantno je ovaj drugi kanji znak, 合, istog značenja kao u riječi AIKIDO (合気道), a predstavlja združivanje, harmoniju. Pa bi mogli govoriti i o spregu harmoničnih, ritmičnih intervala, gdje važe posebni bio-mehanički zakoni. Cilj tog sprega bi bio upravljanje prostorom između dva suparnika.
Na kojem mjestu je sigurno stajati?
Dva protivnika uvijek biraju inicijalnu međusobnu distancu. To recimo može da zavisi od gabarita protivnika ili da li se koristi oružje. Određivanje distance se svodi na realne pretpostavke domašaja. Dosegnuti do protivnika uključuje i faktor vremena. Bitno je ko može brže da savlada međusobno rastojanje. Protivnik sa dužim rukama ima veći domašaj, iako je međusobno rastojanje isto za oba protivnika. Sve ovo nas dovodi do principa idealne distance.
Pa bi idealna distanca, odnosno radna distanca, bila ona gdje su dva partnera dovoljno blizu, ali tako da nijedan ne može da dosegne do onog drugog bez preduzimanja barem jednog dodatnog koraka. Ovo je početna pozicija između dva partnera, koja se najčešće zauzima prilikom početka uvježbavanja tehnike.
Ukoliko zamislimo da oko nas postoji prostor sfernog oblika, sa centrom sfere u našem centru tijela, onda bi mogli da radnu distancu ilustrujemo na sledeći način – pomoću krugova koji predstavljaju poprečni presjek sfera sa raznim amplitudama domašaja. Doseg malih krugova predstavlja krajnji doseg ruku dva suparnika. Dakle, pozicije su takve da nije moguće dosegnuti do suparnika bez barem jednog dodatnog koraka. Centri suparnika su međusobno udaljeni toliko da jedva mogu rukama da ostvare kontakt. Prikazano rastojanje između centara je idealna udaljenost.
Kada govorimo o idealnoj distanci, to podrazumjeva međusobni uticaj dvije sfere, gledano iz centara dva suparnika. Uticaj dvije sfere u datom trenutku bitno definiše idealnu međusobnu distancu, a rastojanje između centara je samo jedna zavisna dimenzija ovog sferičnog fenomena. Zato je potrebno sagledati značaj sfernog prostora oko našeg centra. Dužinu možemo izmjeriti, ali ona zavisi od kretanja sfera dva suparnika i tendencija unutar tih sfera u datom trenutku.
Onaj ko uspije da kontroliše distancu, taj upravlja i konačnim ishodom borbe. Veliki učitelj Uješiba kaže da je esencijalno da u potpunosti dovedete protivnika u vašu sferu. Svaka sfera je specifična, jer tamo važe posebni bio-mehanički zakoni prilagođeni u odnosu na vlastiti centar. Svaki napad je unaprijed osuđen da orbitrira oko sfere postavljene u našem centru. Čak i najjači protivnik ima ograničenu sferu u kojoj važi njegova sirova snaga. Izvučen van Idealna Distanca Između Dva Univerzuma sfere, a doveden u našu, ta snaga se rasipa. Zato se često govori o preuzimanju protivnikovog centra.
Za trenutak zamislimo neku tehniku kao niz koraka u prostoru, kroz koje prolazimo prilikom njenog izvođenja. Ono što povezuje Idealna Distanca Između Dva Univerzuma tačke u jedan homogeni tok izvođenja cjelokupne tehnike, je konstantna kontrola naše idealne distance. Kaže se potrebno je očuvati radnu distancu. A to ne podrazumjeva “borbu” da se održi kontrola nad vlastitom sferom, već se radi o ekspresiji pokreta na prirodan način sa ciljem preuzimanja protivnikovog centra. Naša sfera ostaje netaknuta. Dakle, ne borimo se sa sobom. Toga se treba sjetiti i primjeniti kao način uvježbavanja tehnike.
Priroda svakog napada je takva da mora biti osuđen na neuspjeh, jer se radi o upadu u tuđi prostor. Tada protivnik najlakše gubi kontrolu nad vlastitom sferom, odnosno svojim centrom. Zato je Veliki učitelj Uješiba poredio svoju sferu, sa Univerzumom. Tamo, u sopstvenom univerzumu, kako kaže, može da stoji gdje god poželi – ne mijenja se krajnji ishod uspješne odbrane. Tamo je svaki napad već osuđen na neuspjeh jer važe samo njegovi zakoni orbitriranja po površini Idealna Distanca Između Dva Univerzuma sfere.
Pokreti po površini sfere su kružni. Ti kružni pokreti svakako zaslužuju zasebnu analizu sa aspekta geometrije pokreta u AIKIDO-u. Nego, o tome u nekom narednom članku.
Na kraju ovog članka, ide samo jedan kratak osvrt. Odmakli smo za još jedan novi talas istraživanja. Do sada, prošli smo kroz smjernice koje je zadao Veliki učitelj i razložili korektan stav i držanje bića na dva principa, Mushin i Mugamae. A sada smo bolje “izmjerili” sferičnu udaljenost između dva protivnika i istakli važnost očuvanja radne distance u svakom trenutku.
Ostavi ispod tvoju email adresu kako bi dobijao Newsletter i redovno pratio dešavanja na našem blogu.
